Bitwa o Mont Ormel

Bitwa o Mont Ormel
II wojna światowa, front zachodni, część bitwy pod Falaise
Ilustracja
Zniszczona niemiecka kolumna na Psim Polu
Czas

1921 sierpnia 1944

Miejsce

okolice Mont-Ormel i Coudehard w Normandii

Przyczyna

próba odcięcia wojskom niemieckim drogi odwrotu z kotła pod Falaise

Wynik

zwycięstwo Polaków

Strony konfliktu
 Polska  III Rzesza
Dowódcy
Stanisław Maczek
Zdzisław Szydłowski
Wilhelm Bittrich
Eugen Meindl
Siły
zgrupowanie bojowe 1 Dywizji Pancernej (ponad 80 czołgów i ok. 1500 piechoty[1]) elementy różnych dywizji 7 Armii i 5 Armii Pancernej
Straty
351 zabitych i rannych, kilkanaście czołgów ok. 500 zabitych i 1500 jeńców, co najmniej 8 czołgów
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia48°50′50″N 0°08′50″E/48,847222 0,147222
Formowanie się kotła pod Falaise (6-17 sierpnia 1944)

Bitwa o Mont Ormel (wzgórza 262) − bitwa stoczona w dniach 19−21 sierpnia 1944 podczas II wojny światowej pomiędzy wojskami polskimi a niemieckimi o kontrolę nad masywem dwóch wzgórz o wysokości 262 m n.p.m. (w polskiej tradycji militarnej znanym również jako Maczuga), położonym w okolicach normandzkich wsi Coudehard i Mont-Ormel. Starcie to było jednym z kluczowych epizodów końcowej fazy operacji Overlord.

Mont Ormel góruje od wschodu nad odcinkiem doliny rzeki Dives oraz położonymi nad nią węzłami drogowymi w Trun i Chambois; ponadto w wąwozie pomiędzy wzgórzami przebiega szosa z Chambois do Vimoutiers, która w sierpniu 1944 roku była jedną z głównych dróg odwrotu wojsk niemieckiej Grupy Armii B z kotła pod Falaise. Z racji swego strategicznego położenia północne wzgórze 262 zostało 19 sierpnia 1944 roku zdobyte przez zgrupowanie bojowe ze składu polskiej 1 Dywizji Pancernej gen. bryg. Stanisława Maczka. W wyniku kontrataków jednostek pancernych Waffen-SS ze wschodu i nieustającego naporu wycofujących się resztek dwóch niemieckich armii z zachodu polscy żołnierze zostali odcięci od sztabu własnej dywizji i reszty wojsk alianckich. Przez następne dwie doby, po zorganizowaniu obrony okrężnej wzgórza, Polacy utrzymali swe pozycje, odrzucając wszystkie ataki Niemców. W południe 21 sierpnia na Mont Ormel dotarły z odsieczą jednostki kanadyjskie, zamykając ostatecznie pierścień okrążenia wokół kotła. Do końca dnia wciąż pozostające w nim oddziały niemieckie skapitulowały.

  1. John Keegan: Six Armies In Normandy. Penguin Books, 1982, s. 278. ISBN 0-14-005293-3.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search